Tårnet til vindane eller Andronikos Kyrrhestes Horologion er eit åttekanta klokketårn, bygd i marmor frå Pentelikonfjellet i Romas Agoradistrikt. Det skulle fungera som eit ur. Bygget var ein kombinasjon av eit solur og ein værhane. Det er anteke bygd av Andronicus frå Cyrrhus, om lag år 50 f.Kr., men ifølgje andre kjelder kan det ha vorte bygd i det 2. århundret f.Kr., før resten av Forum Romanum vart bygd. Sommaren 2014 byrja Athens antikvariske styresmakter vasking og konservering av bygget, noko som var anteke å pågå fram til seint 2015.
Det tolv meter høge bygget har ein diameter på om lag åtte m og hadde i oldtida ein værhane på toppen, forma som vinden sin Gud, Triton, som indikerte vindretninga. U’nder ein frise som Viste gudane til dei åtte vindar; Boreas (N), Kaikias (NØ), Euro sin (Ø), Apeliotes (SØ), Notos (S), Lips (SV), Zefyros (V), og Skiron (NV) — det er åtte Solur. Inne i bygget var det eit vannur (eller clepsydra), drive av vatn frå Akropolis. Nyare forsking har vist at føremålet med det relavit høge tårnet var at soluret og værhanen skulle vera synleg over heile Agora-distritet. Eit tydeleg og effektivt døme på eit tidleg klokketårn. Etter utsegn frå Vitruvius og Varro var det Andronicus frå Cyrrhus som teikna bygget..
I historia til den tidleg kristendom vart bygningen brukt som klokketårn for den bysantinske kyrkja. I tida til det Det ottomanske riket vart den brukt til retreat og avkobling for medlemmar av Mawlawiya-sekta. På den tida var tårnet halvveges gravlagt av sand, opp til halvparten av si høgd, og spor etter dette kan sjåast innvendig kor tyrkiske inskripsjonar kan sjåast på veggene. Den vart fullt utgravet på
